فیلتر تلگرام؛ یک کلیک بیشتر!

شنیده‌هایی که در روزهای اخیر در فضای سیاسی – رسانه‌ای کشور مطرح می‌شد به مرحله اجرا رسید و بالاخره تصمیم گیران کشور تصمیم به فیلتر تلگرام گرفتند. بر اساس آنچه مسئولان دولتی می‌گویند مسدودسازی این پیام رسان «مقطعی» خواهد بود و بر خلاف فیلتر شبکه اجتماعی توئیتر که در انتخابات۸۸ رخ داد و همچنان ادامه دارد تصمیمی بلندمدت نیست. این اتفاق که به دلیل تجمعات اعتراضی در روزهای اخیر و برای مقابله با حواشی تنش آفرین آن اتخاذ شده است این پرسش را پیش روی ما قرار می‌دهد که چنین تصمیماتی در عمل چه سودی به همراه دارد و آیا راه مواجهه با اعتراض و یا حتی آشوب و اغتشاش محدودسازی فضای مجازی است؟

آیا پس از فیلترینگ تلگرام دیگر کسی از آن استفاده نکرده است؟ !آنچه در واقعیت رخ داده آن است که مردم با استفاده از انواع و اقسام برنامه هایی که می‌تواند به سادگی فیلترها را دور بزند با یک کلیک بیشتر وارد تلگرام و سایر پیام رسان‌ها و شبکه‌های اجتماعی شده و می‌شوند و این اقدام تنها به درد ارائه گزارش و کارنامه به برخی تصمیم گیران دلواپس می‌خورد و در عمل تغییری دروضعیت این روزها ایجاد نمی‌کند و راه تغییر این شرایط چنین مواجهه غیرحرفه‌ای و غیرهوشمندانه‌ای نیست.

چند روز پیش بود که رییس جمهور روحانی تاکید کرد که دست وزیر ارتباطات بر فیلتر تلگرام نخواهد رفت و امروز این اتفاق رخ داده است. می‌توانیم بگوییم که این دستور نهادهایی فراتر از دولت بوده و وزارت ارتباطات چاره‌ای جز اجرای این دستور نداشته است. با پذیرش این توجیه هم پرسش اساسی آن است که دیدگاه رییس شورای عالی امنیت ملی و وزیر ارتباطات درباره این تصمیم چیست؟

اینکه برخی مسئولان راه مواجهه با هر موضوعی را محدودسازی می‌دانند یک واقعیت غیرقابل انکار است اما آیا رییس دولت تدبیر هم چنین اعتقادی دارد؟ با نگاهی به تجارب طولانی حسن روحانی در حوزه امنیت این انتظار وجود داشت و – هنوز هم وجود دارد – که با بیانی شفاف دیدگاه و موضع خود را نسبت به این تصمیم با دلایلی صریح اعلام کند. اعلام موضع صریح رییس جمهور روحانی در این باره – چه مخالفت با آن و چه حتی اعلام موافقت – سبب آن می‌شود که دلایل این تصمیم برای جامعه روشن شود.

مطلب آخر آنکه نگاه هوشمند به مقوله امنیت ملی موضوعی است که آن طور که باید و شاید مورد توجه بخشی از تصمیم گیران کشور قرار نگرفته است و چنین تصمیماتی نیز دقیقا به دلیل بی توجهی به همین وجه از برقراری امنیت است. به نظر می‌رسد که در دوران تازه دیگر نمی‌توان با تصمیماتی که بر پایه محدودسازی روابط اجتماعی میان مردم و بستن فضای مجازی است به افزایش امنیت و مقابله با ناامنی‌های اجتماعی پرداخت.

منبع: روزنامه بهار

درباره‌ی مدیر سایت

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.