در راه طلــب ، مجنـــــــون صفتـــي ، دارد گــــذري ، بــــا پـــــــاي جنون
بـــــا مشعلــــي از ، ايمـــــان و رجــــــــا ، در جستجــــــــوي ليلاي جنون
پــوشيــــده بـــه تــــن ، تنپــــوش بلا ، بـــا رايتــــــــــي از تسليــــم و رضا
خـــــودجـــوشــــي او ، در راه خــــــــدا ، خـــامــوشــي او ، آواي جنون
عشقش به دل و،شورش به سر است،هم رهسپر و ، هـم راهبر است
با پويش خود ، فـــــريـــــادگـــــر است ، کو همسفــــري ، داناي جنون
پــــويا و به پـــــا ، جــــويـــــا و بجـــــا ، پيـــوستـه به او ، از خويش رها
آشفتگيــــش ، تصــــويــــــر صفــــا ، سرمستيــش از ، صهبــــــاي جنون
شد شعله به جان اين آرش عشق اين طالب درد وين سرخوش عشق
زان دم کـــه دميـــد ، از آتش عشــق ، مجنـــــون ازل ، در نـــاي جنون
تابست و توان شوراست و شعف جوي است و کـران درّ است و صدف
رود است و روان ، عزم است و هدف ، شــايــد که شود دريــاي جنون
بيگانــــه بود از هـــوي و هــــوا ، محــــو اســــت در او در اوســــت فنا
اين شعلــــه ور از خورشيــــــد مُنـــــا ، وين رهسپــــر صحـــراي جنون
وارسته شوي در وادي عشق ، هم هــادي خلـق هم نــــادي عشق
خوش نقش کني ، بر بيـــرق دل ، با سرخي خــون گر «لا»ي جنون.