صبح قریب

از اين ديار هزاران فريب بايد رفت

به جستجوي دهستان سيب بايد رفت

نهان ز ديده ي شبگردهاي ناهنجار

به سوي محفل ياران طيب بايد رفت

ز غمسراي کلاغان شوم آدمخوار

به باغ بلبلکان نجيب بايد رفت

پي علاج دل خسته از هزاران داغ

ز دام رسته سراغ طبيب بايد رفت

ز بعد چند صباح آشتي به جبر زمان

شکست خورده ومحنت نصيب بايد رفت

به شوق ديدن روي ملازمان قديم

ز شهر فاصله هاي عجيب بايد رفت

نشان صبح قريبي است در افق پيدا

شتاب کن ز ديار غريب بايد رفت.