بهره مندی از نور ثقلین

از نظر آموزه هاي وحياني قرآن، هدايت از جمله ايمان نور الهي است که زينت و آرايه حقيقي انسان و قلب اوست.(حجرات، آيه 7)

البته همه انسان ها از يک نور عمومي و تکويني به نام هدايت تکويني برخوردارند.(طه، آيه 50) اين نور عمومي که آسمان و زمين يعني همه هستي و آفريده ها را روشن کرده است، دل هاي حتي کافران و منافقان و مشرکان را به يک معنا روشن ساخته است؛ زيرا همه هستي در دايره ربوبيت نورانيت الهي هستند.(نور، آيه 35)

اما کساني که گرفتار ضلالت هستند، کم کم از اين نور عمومي خود را محروم مي سازند و با دفن و دسيسه امکان بهره برداري از آن را از دست مي دهند.(شمس، آيات 7 تا 10)

اين دسته افراد از نور خاص الهي که همان نور ايمان است محروم مي شوند، چنان که خدا به صراحت درباره منافقان مي گويد که ايشان از جمله محروماني هستند هر چه تلاش مي کنند تا از اين نور خاص الهي برخوردار شوند نمي توانند.(بقره، آيه 17) از همين روست که از شناخت حق و باطل و گرايش درست محروم مي شوند؛(همان) زيرا دست يابي به نور خاص نيازمند عنايت خاص الهي است که ايشان خودشان به دست خودشان خويش را محروم ساخته اند؛ از همين روست که خدا مي فرمايد از هدايت به نور عام و خاص محروم شده اند.(نور، آيه 35)

اما مومنان با استفاده از نور عام هدايت بهره مند از نور خاص مي شوند که با اينان در همه هستي از جمله قيامت است.(تحريم، آيه 8)

از نظر قرآن نور خاص هدايت را مي بايست در جايي خاص جست و جو کرد که همان خانه پيامبر(ص) و اهل بيت اوست. (نور، آيه 36) بر همين اساس تنها ثقلين يعني قرآن و اهل بيت(ع) هستند که از اين نورانيت الهي برخوردار هستند و هر کسي نورانيت خاص مي خواهد مي بايست به ثقلين مراجعه کند.

دشمنان سعي مي کنند با هر وسيله اي شده اين نور هدايت خاص الهي را خاموش کنند(توبه، آيه 32) اما خدا اراده اش بر اين است که اين نور خاص الهي هم چنان بتابد و دل هاي اهل ايمان را روشن سازد.(همان)

در اين جنگ خدا نيز «نار» و آتش دشمنان که يک نفر آن را روشن کرده است، خاموش مي کند، تا دشمنان از جمله منافقان هم چنان در تاريکي ها و ظلمات خود خواسته باقي بمانند و از بصيرت محروم باشند .(بقره، آيات 17 تا 20)