بن بست، فریاد سکوت

اي عشـــــق کـــــه در پنــــاه آه آمده اي

بـــــــا داغ دل شکستــــه راه آمــــده اي


اين کــوچـه ي تنگ تا ابد بن بست است

بــــرگــــرد بـــــرو کــه اشتبــاه آمده اي!

***

عمريست که چـون شقايقي سوخته ام

ويــــن بــــاغ بـــه آتـــش دل افروخته ام


فــريــاد سکوت را که شعري است زلال

از لال تــــريــــن پــــــرنــــده آموخته ام!

درباره‌ی